ترمز دوچرخه

یکی از مهمترین لوازم دوچرخه سیستم ترمز آن است.

سیستم ترمز دوچرخه متشکل از کت ترمز، لقمه ترمز، کالیپر، دیسک ترمز و سیم ترمز است.

البته هر یک از این قطعات انواعی دارند که باید در جایگاه مناسب خود به کار گرفته شوند.

به طور کلی دو نوع ترمز دوچرخه طراحی شده است، ترمز های دیسکی و ترمز های طوقه ای 

ترمز دیسکی در دو نوع ترمز دیسکی مکانیکی و ترمز دیسکی هیدرولیک تولید می شود.

هر یک از این مدل ها مزایا و معایب به خصوصی دارند.

به عنوان مثال ترمزبندی طوقه ای به دلیل ارزانتر بودن و راحت تر بودن نگهداری و تعمیر آن بسیار محبوب است، اما در شرایط آب و هوایی نامساعد و بارانی قدرت و کارایی خود را از دست می دهد.

از طرف دیگر ترمزهای دیسکی گرانتر هستند و تعمیر آن ها مستلزم پرداخت هزینه بیشتری است، اما قوی تر و دقیق تر هستند و شرایط آب و هوایی در کارایی آن ها تأثیر گذار نیست.

لوازم ترمز دوچرخه در این نوع ترمزبندی با مدل قبلی یعنی ترمز طوقه ای متفاوت هستند.

ترمز طوقه ای دوچرخه (Rim Brake)

در این ترمزها دو لقمه پلاستیکی بر روی طوقه قرار می گیرد که با فشردن کابل، از حرکت طوقه جلوگیری می شود.

ترمزهای طوقه ای به دو نوع کالیپر (caliper) و کانتیلیور (cantilever) تقسیم می شوند.

caliper : ترمزهای کالیپر یک واحد مستقل هستند که به وسیله یک پیچ مرکزی به دوشاخ جلو وصل می شوند. این ترمزها کوچک بوده و فضای کمی را اشتغال می کنند. همچنین سبک وزن بودن و تنظیم راحت، از مزایای دیگر این نوع ترمز است. اما عملکرد ترمزهای کالیپر در محیط های مرطوب و دارای گل و لای ضعیف است. قیمت این ترمزها کمتر از انواع دیگر ترمز می باشد.

U-Brakes : این ترمزها هم مانند ترمزهای کالیپر یک واحد مستقل است و تنها تفاوتشان با هم در جایگاه قرارگیری اهرم ها بر روی دوچرخه می باشد. در ترمزهای کالیپر، اهرم ها توسط یک پیچ مرکزی به دوشاخ جلو متصل می شوند اما در ترمزهای

ویبریک هر اهرم توسط یک پیچ جدا به بدنه دوچرخه وصل می شود. اکثرا از این ترمز در دوچرخه های BMX استفاده می شود.

Cantilever : در این ترمزها، دو بازوی مستقل در دو طرف دوچرخه نصب می شود. از محبوب ترین ترمزهای کانتیلیور می توان موارد زیر را نام برد.

ترمز v-brake : این ترمز از دو اهرم به صورت جداگانه تشکیل شده که روی هرکدام قسمتی برای اتصال پدهای ترمز قرار دارد. این اهرم ها در قسمت دوشاخ جلوی بدنه دوچرخه نصب می شود.

Mini-V Brakes : این ترمزها برای نصب بر روی دوچرخه های BMX طراحی شده اند و عملکردشان مانند ترمزهای ویبریک است اما با اهرم های کوچکتر.

X-Brakes : این ترمز نیز تا حدودی شبیه به ترمزهای ویبریک است. عملکرد ترمزهای X-Brakes : به اینگونه است که یک کابل، دو محور ترمز را به طور متقاطع به هم وصل می کند. (مانند حرف X)

ترمز دیسکی دوچرخه (Disc Brakes)

ترمز های دیسکی دوچرخه به ترمز به کار رفته در ماشین و موتورسیکلت شباهت زیادی دارد.

در این نوع سیستم ترمز یک صفحه به نام روتور (Rotor) در مرکز چرخ ها نصب شده که در میان پدهایی قرار گرفته است.

این پدها در هنگام ترمزگیری به روتور چسبیده و منجر به کاهش سرعت دوچرخه می شود.

ترمزهای دیسکی دوچرخه به دو نوع ترمز دیسکی- مکانیکی و دیسکی- هیدرولیکی تقسیم می شوند.

ترمز دیسکی- مکانیکی : در این نوع ترمز، انتقال نیرو از طریق کابل به لنت ها منتقل می شود.

این سیستم ترمز در مقایسه با ترمزهای هیدرولیکی ساده‌تر بوده و قیمت کمتری نیز دارد.

اما در مقابل، قدرت عملکردشان در هوای برفی و بارانی در مقایسه با ترمزهای هیدرولیکی ضعیف است.

از مزایای این ترمز، ادامه کار و عملکرد آن در زمان تاب داشتن طوقه و جابجایی کم اهرم ترمز است.

معایب ترمز مکانیکی را می توان اینگونه گفت که تعمیر و نگهداری آن نیازمند تخصص است.

ترمزگیری آن نیازمند نیروی بالایی است و امکان پارگی و زنگ زدگی سیم ترمز در آن وجود دارد.

ترمز دیسکی- هیدرولیکی : پیشرفته‌ترین و کارآمدترین سیستم ترمز، ترمزهای دیسکی هیدرولیکی هستند که بیشتر در دوچرخه های حرفه ای از آنها استفاده می شود.

این ترمز بهترین قدرت و عملکرد را در ترمزگیری دارد. جابجایی اهرم در این ترمز بسیار کم است و درصورت تاب داشتن طوقه، به راحتی عمل می کند.

از دوچرخه هایی که سیستم ترمز هیدرولیکی دارند، با خیال راحت می شود در هوای بارانی و برفی استفاده کرد و نگران ترمز آن نبود.

اما دوچرخه هایی که دارای سیستم ترمز هیدرولیکی هستند، درمقایسه با سایر دوچرخه ها گران‌تر بوده و تعمیر آن نیازمند تخصص بالاست.

بیشتر افرادی که به صورت حرفه ای دوچرخه سواری می کنند، به سراغ دوچرخه های با ترمز هیدرولیکی می روند.